Jesteśmy zamykani w nowoczesnym akwarium technologii, w którym każdy nasz gest i ruch stają się widoczne i są analizowane przez elektronicznych pastuchów. Nasze życie m przebiegać wedle wcześniej nakreślonych algorytmów, które są budowane w globalistycznych laboratoriach. Poza akwarium mogą znajdować się jedynie wybrańcy, ci którzy zostali dopuszczeni do wyższego stopnia wtajemniczenia i gwarantują systemowi użyteczność i absolutne posłuszeństwo. W dzisiejszym świecie procedury i algorytmy oznaczają więcej niż etyka, moralność czy rozważania na temat niesamowitego – ludziom jedynie właściwego – fenomenu wolności. Akwarium jest ogrzane, dobrze oświetlone i wyposażone w odpowiednie gadżety dostarczające płytkiej rozrywki. Ludzie w nim przyzwyczajani są do trybu życia wymaganego w akwarium a utrata nawet najmniejszego atrybutu tej egzystencji rozpatrywana jest jako tragedia podważająca sens istnienia. Wypreparowane życie w akwarium ma to do siebie, że jest niemal kompletnie przewidywalne, podlega reżimowi cyfrowych proksymacji i może być sterowane za pomocą prostego warunkowania behawiorystycznego, w myśl klasycznego wzorca: S – O – R. (Bodziec, przekaźnik, reakcja). System ma nieograniczone możliwości regulowania warunków panujących wewnątrz a każdorazowa zmiana jednego z nich powoduje strach, poczucie zagrożenia i lęk, czyli stany jak najbardziej pożądane przez system i służące do skutecznego sterowania masami i eliminowania z nich jednostek, które się buntują i zakłócają działanie społecznych algorytmów. Dominuje tresura na zasadzie wbudowywania w świadomość każdego uczestnika tzw wyuczonej bezradności, która sprawia że nie powstaje nawet odruch buntu a wszelkie formy wypowiedzi i reakcji, które do buntu mogłyby prowadzić są eliminowane w zarodku. Życie zamarynowane w ledwie stabilizacji staje się pełne nowych zagrożeń, ludzie żyją w coraz większym stresie a wszystko po to aby łatwiej można w nich było wywoływać pożądane reakcje.
W akwarium następuje także niestanne mieszanie ras, narodów i kultur. Wszystko po to aby zwiększyć poczucie niestałości i nietrwałości życia. To znakomicie uzależnia od nadzorców i ich metod. Media nieustannie zwalczają krytyczne myślenie, zdrowy rozsądek, doświadczenie oparte na faktach. Nauka została podmieniona na zabobony szerzone przez media. Trening pandemii Covid 19 okazał się znakomitą próbą generalną do postawienia zrębów akwarium.
Pozostała jeszcze tylko religia katolicka. Należy ja jak najszybciej rozmontować, rozbić na nie powiązane ze sobą obrzędy i atomy tak aby czynnik racjonalnej wiary obejmującej całość Sacrum, stał się niemożliwy do stosowania. Religia stać się ma jedynie pustymi rytuałami, których nadzorcy zostaną uzależnieni od dotacji ze strony komunistycznego superpaństwa. Zapanuje taka wolność religijna jaka istnieje w tej chwili w Chinach, gdzie na kościołach montowane są ogromne – większe od wizerunków Chrystusa – hasła sławiące partię komunistyczną i jej lidera Ji JInpinga.
Księża maja być uzależnieni od administracji a nie od własnego sumienia i wiary. Te czynniki nie mogą odgrywać zbyt dużej roli gdyż są nieprzewidywalne.
Akwarium nie znosi religii bowiem religia ciągle daje postawy nieprzewidywalne i wolnościowe a to – z punktu widzenia nadzorców – największe grzechy współczesności. Miłość nie jest już miłością, wolność wolnością, godność tym co oznaczała przez wieki a kategoria honoru i zasad została zredukowana do prymitywnych zasad utylitarności.
Czy istnieje jeszcze możliwość życia poza akwarium? Tak ale wymaga ona nie tylko odwagi ale także aktywności i koniecznego zrezygnowania z masowych środków przekazywania informacji, które stały się propagandowymi kombinatami. Możesz być wolny, ale to zależy od ciebie, czy z tej możliwości skorzystasz.